Читати «Гаррі Поттер і Камінь Філософський» польською з перекладом
Оригінал
J.K Rowling
Harry Potteri Kamień Filozoficzny
ROZDZIAŁ PIERWSZY
Chłopiec, który przeżyl
Państwo Dursleyowie (сім’я Дурслі) spod numeru czwartego przy Privet Drive (з-під номера чотири при Прівіт Драйв) mogli z dumą twierdzić (могли з гордістю стверджувати), że są całkowicie normalni, chwała Bogu (що вони абсолютно нормальні, слава Богу). Byli ostatnimi ludźmi (були останніми людьми), których można by posądzić o udział (яких можна було б звинуватити) w czymś dziwnym lub tajemniczym (у чомусь дивному або таємничому), bo po prostu nie wierzyli w takie bzdury (тому що вони просто не вірили в такі дурниці).
Pan Dursley był dyrektorem firmy Grunnings (містер Дурслі був директором фірми Ґраннінґс) produkującej świdry (яка виробляла свердла). Był to rosły, otyły mężczyzna pozbawiony szyi (це був кремезний, повний чоловік, без шиї), za to wyposażony w wielkie wąsy (натомість з великими вусами). Natomiast pani Dursley była drobną blondynką (а місіс Дурслі була тендітною блондинкою) i miała szyję dwukrotnie dłuższą od normalnej (і її шия була вдвічі довша за нормальну), co bardzo jej pomagało w życiu (що їй дуже допомагало в житті), ponieważ większość dnia spędzała na podglądaniu sąsiadów (оскільки більшу частину дня вона проводила за підгляданням за сусідами). Syn Dursleyów miał na imię Dudley (сина Дурслів звали Дадлі), a rodzice uważali go za najwspanialszego chłopca na świecie (і батьки вважали його найкращим хлопчиком у світі).
Dursleyowie mieli wszystko (Дурслі мали все), czego dusza zapragnie (що душа забажає), ale mieli też swoją tajemnicę (але вони також мали свою таємницю) i nic nie budziło w nich większego przerażenia (і ніщо не викликало в них більшого жаху), jak myśl (як думка), że może zostać odkryta (що вона може бути розкрита). Uważali (вважали), że znaleźliby się w sytuacji nie do zniesienia (що вони опинилися б у нестерпній ситуації), gdyby ktoś dowiedział się o istnieniu Potterów (якби хтось дізнався про існування Поттерів). Pani Potter była siostrą pani Dursley (пані Поттер була сестрою пані Дурслі), ale nie widziały się od wielu lat (але вони не бачилися багато років). Prawdę mówiąc (правду кажучи), pani Dursley udawała (пані Дурслі удавала), że w ogóle nie ma siostry (що вона зовсім не має сестри), ponieważ pani Potter i jej żałosny mąż (тому що пані Поттер і її жалюгідний чоловік) byli ludźmi całkowicie innego rodzaju (були людьми абсолютно іншого ґатунку).
Dursleyowie wzdrygali się na samą myśl (Дурслі здригалися), co by powiedzieli sąsiedzi (що б сказали сусіди), gdyby Potterowie pojawili się na ich ulicy (якби Поттери з’явилися на їхній вулиці). Oczywiście wiedzieli (звичайно ж, знали), że Potterowie też mają synka (що Поттери теж мають сина), ale nigdy nie widzieli go na oczy (але вони його ніколи в очі не бачили) i z całą pewnością nie chcieli go nigdy oglądać (і цілковито не хотіли його бачити). Ten chłopiec był jeszcze jednym powodem (цей хлопчик був ще однією причиною), by Dursleyowie trzymali się jak najdalej od Potterów (щоб Дурслі трималися якнайдалі від Поттерів); nie życzyli sobie (не бажали собі), by Dudley przebywał w towarzystwie takiego dziecka (щоб Дадлі перебував у товаристві такої дитини).
Переклад
Państwo Dursleyowie spod numeru czwartego przy Privet Drive mogli z dumą twierdzić, że są całkowicie normalni, chwała Bogu. Byli ostatnimi ludźmi, których można by posądzić o udział w czymś dziwnym lub tajemniczym, bo po prostu nie wierzyli w takie bzdury.
Pan Dursley był dyrektorem firmy Grunnings produkującej świdry. Był to rosły, otyły mężczyzna pozbawiony szyi, za to wyposażony w wielkie wąsy. Natomiast pani Dursley była drobną blondynką i miała szyję dwukrotnie dłuższą od normalnej, co bardzo jej pomagało w życiu, ponieważ większość dnia spędzała na podglądaniu sąsiadów. Syn Dursleyów miał na imię Dudley, a rodzice uważali go za najwspanialszego chłopca na świecie.
Dursleyowie mieli wszystko, czego dusza zapragnie, ale mieli też swoją tajemnicę i nic nie budziło w nich większego przerażenia, jak myśl, że może zostać odkryta. Uważali, że znaleźliby się w sytuacji nie do zniesienia, gdyby ktoś dowiedział się o istnieniu Potterów. Pani Potter była siostrą pani Dursley, ale nie widziały się od wielu lat. Prawdę mówiąc, pani Dursley udawała, że w ogóle nie ma siostry, ponieważ pani Potter i jej żałosny mąż byli ludźmi całkowicie innego rodzaju.
Dursleyowie wzdrygali się na samą myśl, co by powiedzieli sąsiedzi, gdyby Potterowie pojawili się na ich ulicy. Oczywiście wiedzieli, że Potterowie też mają synka, ale nigdy nie widzieli go na oczy i z całą pewnością nie chcieli go nigdy oglądać. Ten chłopiec był jeszcze jednym powodem, by Dursleyowie trzymali się jak najdalej od Potterów; nie życzyli sobie, by Dudley przebywał w towarzystwie takiego dziecka.